درخت لئوناردو داوینچی­ مظهرقائمیّت است. از­سوی دیگردرخت نمادی است که وضعیّت دوره­یی­تغییرات کیهانی ­را نشان می­دهد، به­خصوص برگها نشانه­ی مرگ و باززایی ­هستند، واینکه درختان هرساله برهنه ­از برگ­ می­شوند ودوباره برگها را بر می­پوشند، یادآور این دوره ­هستند، درخت به طورکلی­ چون ریشة­هایش درزمین فرو می­رود وشاخةهایش درآسمان بالا می­رود، به عنوان نماد ارتباطی میان زمین وآسمان شناخته شده­ است.­» (آلن­گربران، 1388 :187-189 )

انسان به واسط توانایی، هوش و استعداد بالقوه­ای که در درونش نهادینه شده است؛ بر طبیعت چیره  می­گردد. در چنین فضای فکری، مردم برای آینده ارزش بیشتری قائلند تا برای گذشته. بعضی از زبانزدها که بیان شد، صنایع بدیعی در آنها بکار­گرفته شده است. که بعضاً به طور مستقیم یا غیر مستقیم اشاره به آیات قرآنی و روایات معصومین (ع) دارند.

مانند: «از ایتَه گول بَهَر نَبَه، سَردَ پلا نهارَ نبه[5].­»

بیان کننده وحدت و همدلی است اشاره به طور غیر مستقیم به آیه­ای از قرآن دارد.