امروزه در آزمایشگاههای میكروبشنای از سه روش رایج جهت شناسایی و تشخیص باكتری استفاده میشود.
1- روش كشت سنتی و بیوشیمیایی كه با تهیه نمونه و تهیه محیط كشت و تشخیص باكتری استفاده میشود.
2- روشها سرولوژیكی: برپایه تشخیص آنتیژنهای تولید شده توسط باكتر (آنتیژن O و H) است.
3- روشهای مولكولی: واكنش زنجیرهای پلیمراز (PCR) یكی از رایجترین روشهای مولكولی است كه بر اساس حضور ژن خاص و یا به عبارت دیگر قطعهای از DNA است در این روش قطعهای از ژن هدف تشكیل شده و وجود عامل پاتوژن اثبات میگردد. چندین ژن هدف در سویههای سالمونلا وجود دارد(,…,( InvA, spvC, InvB, OmpC(کارلسون و همکاران، 2004).
ژن InvA كه برای تهاجم باكتری سالمونلا لازم است و بوسیله آن باكتری به قسمتهای عمقیتر روده نفوذ میكند برای جنس سالمونلا اختصاصی است(گورین و همکاران،2005).
در این تحقیق كه در دانشگاه آزاد اسلامی واحد سبزوار انجام گرفت بر روی نمونههای كلینیكی (مدفوع) با استفاده از محیطهای اختصاصی سالمونلا و سپس با روش مولكولی Multiplex PCR به شناسایی عوامل پاتوژنی سالمونلا پرداختیم. هدف از این مطالعه ارزیابی تناسب ژن invA ،ompC و rfs به وسیله Multiplex PCR ،به عنوان روش اختصاصی برای تشخیص برخی از سرووارهای سالمونلا انتریکا در نمونه های کلینیکی (مدفوع)بود . همچنین مقایسه روشPCR با روش های کشت سنتی و اختصاصی برای تشخیص سالمونلا بود.
2-1-خصوصیات سالمونلا :
2-1-1-تاریخچه :
بیماری های ناشی از سالمونلا در انسان و حیوانات از زمانهای قدیم وجود داشته ولی تشخیص تفریقی آن از سایر بیماری ها مشكل بوده است. در جلد اول و دوم كتاب ارزشمند تاریخ دامپزشكی و پزشكی ایران تألیف استاد گرانقدر جناب آقای دكتر حسن تاجبخش به بیماری حصبه، تب مُطِبِقه و تب تیفوئید اشاره شده است. در اوایل قرن 19 دو دانشمند فرانسوی به نامهای لوئی و كومل نشانه های بالینی و كالبدگشای تب تیفوئید را مورد بررسی قرار دادند(زهرایی صالحی،1388).
در سال 1837 گرهارد در اپیدمی تیفوس در فیلادلفیا دو بیماری تیفوس و تیفوئید را از هم متمایز ساخت. ادوارد جنر در بین سالهای 1849ـ1851 در بریتانیا از روی تجزیه و تحلیل نشانههای بیماریهای تبدار، تب تیفوئید را تشخیص داد(زهرایی صالحی،1388).