تعهدات فرعی قرارداد از چهار طریق وارد قرارداد میشود: اول: از طریق توافق طرفین، دوم: از طریق عرف، سوم: از طریق قوانین تکمیلی و چهارم: از طریق لوازم عرفی و قانونی تعهدات اصلی قراردادی. تعهدات فرعی توافقی، در قالب شروط ضمن قرارداد، قابل تصور است که مصادیق بیشماری دارد. یکی از این شروط، شرط اجل است که ناظر به زمان اجرای تعهدات قراردادی میباشد. بر طبق این شرط، طرفین تعهد، اجرای تعهد را با ارادهی خویش به زمانی غیر از تاریخ انعقاد قرارداد موکول مینمایند تا در آن زمان ایفا گردد.
با این حال باید دانست که اجل در تعهدات چهرهایی استثنایی داشته و شرطی خلاف قاعده میباشد؛ چرا که همانطور که در ادامه گفته خواهد شد، در حقوق تعهدات، اصل بر حال بودن اجرای تعهدات میباشد؛ مگر آنکه طرفین تعهد و یا عرف و عادت معمول تأخیر در اجرای تعهد را اقتضاء نماید. از این رو، در مقام شک در خصوص وجود یا عدم وجود شرط اجل، مدعی کسی است که ادعا میکند چنین شرطی در قرارداد وجود دارد؛ فلذا بار اثبات این امر نیز بر عهدهی او خواهد بود؛ چرا که سخنش خلاف اصل میباشد.
[1] . Terms
[2] . Representation
[3]. در حقوق انگلستان رجوع کنید به:
Richard stone, The Modern Law of Contract, p. 247.
[4] . Condition
[5] . Warranty
***ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد
یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل و با فرمت ورد موجود است***
متن کامل را می توانید دانلود نمائید
چون فقط تکه هایی از متن پایان نامه در این صفحه درج شده (به طور نمونه)
ولی در فایل دانلودی متن کامل پایان نامه
با فرمت ورد word که قابل ویرایش و کپی کردن می باشند