انسان همواره در ارتباط با محیط پیرامون خود با مسائل و مشکلات متنوع و ناشناختهای رو به رو است و برای پاسخگویی به خواستههای خود، نیازمند تعامل و سازگاری با محیط اطراف خود میباشد. این در حالی است که در دنیای معاصر، پیشرفتهای تکنولوژیکی و ارتباطی نیز نقش همنوایی، کنار آمدن و سازگاری با موقعیتها و مسائل پیش رو را ضروریتر ساخته است. سازگاری جریانی است که در آن فرد برای وفق دادن خود با فشارهای درونی و ملزومات بیرونی تلاش و کوشش به خرج میدهد. ( رید – ویکتور ، 2004 ). یک فرد زمانی از سازگاری بهرهمند است که بتواند میان خود و محیط اجتماعیاش رابطهای سالم برقرار کند. محیط اجتماعی در برگیرنده خانواده، محل تحصیل، محیط کسب و کار و نظایر آن میباشد و اگر فردی نتواند با محیط خود به شیوهای مطلوب رابطه برقرار کند، ناسازگار تلقی میشود. سازگاری از بدو تولد همراه با انسان است و در هر برههی زمانی به گونهای خاص، فرد آن را به کار میبرد. علاوه بر این، سازگاری دارای عرصههای مختلفی نیز هست. مثلاً سازگاری در انتقال به محیط یا موقعیت جدید، در روابط بین فردی و سازگاری در موقعیتهای آموزشی که از آن تحت عنوان سازگاری تحصیلی یاد میشود. سازگاری تحصیلی ناظر به توانمندی فراگیران در انطباق با شرایط و الزامات تحصیل و نقشهایی است که مدرسه به عنوان یک نهاد اجتماعی فرا روی آنها قرار میدهد ( پیتوس، 2006 ). دانشآموزانی با مدرسه سازگارند که وقتی مدرسه خود را به پایان میبرند، تجربه حضور و تحصیل را تجربهای رشددهنده تلقی نمایند، بتوانند از تواناییهای خود به نحو مطلوب بهره جویند و در نهایت از نظر تحصیلی کارآمد باشند. ( بیکر و سیریاک، 1989 ؛ به نقل از بیرز و گوسنز، 2003 ). به اعتقاد بیجور کلاند و رهلینگ (2010) مهمترین نگرانی در مدارس امروزی ناسازگاری کلاسی است. بدرفتاری و ناسازگاری دانش آموزان کل فرایند یادگیری را تحت تاثیر قرار میدهد و با چالش مواجه میکند. بورکا و یان(2004؛ به نقل از یعقوبی، محققی، یوسفزاده، گنجی، كامران و الفتی، 1393) ناتوانی در مدیریت زمان را از جمله علل عدم تکمیل تکالیف تحصیلی دانش آموزان و دانشجویان میدانند که خود میتواند منجر به شکست تحصیلی و در نتیجه ناسازگاری آنان گردد.
از طرف دیگر در سالهای اخیر حوزهی امتحان دادن بیش از سایر حوزهها مورد توجه قرار گرفته است.( پکرونو همکاران، 2002) امتحان دادن بخشی از زندگی اغلب دانشآموزان و دانشجویان است. آنها با امتحان دادن رقابت و غرور، و هیجانهای مرتبط با امتحان از قبیل ترس و اضطراب را تجربه میکنند. ( شوتز ، 2004 ). اضطراب امتحان فرد را درباره تواناییهایش دچار تردید میکند و پیامد آن کاهش توان مقابله با موقعیتهایی مانند موقعیت امتحان است، موقعیتهایی که فرد را در معرض ارزشیابی قرار میدهند و مستلزم حل مشکل یا مسئله هستند. (پارکس – استم و همکاران ، 2010 ).